ကာေမသုမွာ ျပံဳးျပံဳးေလးနဲ႔ အပါယ္မွာျပံဳးႏိုင္ပါ့ မလား

ကာေမသုမွာ ျပံဳးျပံဳးေလးနဲ႔ အပါယ္မွာျပံဳးႏိုင္ပါ့ မလား

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

ကာေမသုမိစၦာစာရအမႈကို မလြန္က်ဴးရ မေနႏိုင္ျဖစ္လာတယ္။ ဒါကေတာ့ ေလာဘရဲ႕ စြမ္းအားပဲ။

ကာေမသုမိစၦာစာရအမႈေၾကာင့္ မုသာဝါဒအရင္းျပဳျပီး ၾကမ္းတမ္းေသာ စကား,

အက်ိဳးမရွိၿပိန္ဖ်င္းေသာ စကား အေၾကာင္းေလးကို မွီျပီး ကဏၰမု႑ၿပိတၱာအမ်ဳိးသမီးအေၾကာင္း ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။

ဒီ၀တၳဳဇာတ္ေၾကာင္းကေတာ့ ကႆပဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္က စတင္ခဲ့တဲ့ ၀တၳဳဇာတ္

ေၾကာင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အေရာေရာအေႏွာေႏွာျဖစ္တဲ့ ကံေတြကို ထူေထာင္ခဲ့မိတဲ့အတြက္ အေရာေရာ

အေႏွာေႏွာ အက်ဳိးတရားေတြကို ရရွိတဲ့ ၀တၳဳဇာတ္လမ္းတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။

ကႆပဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္အခါက ကိမိလၿမိဳ႕မွာ မထင္ရွားတဲ့ ေသာတာပန္ ဥပါသကာ

တစ္ဦးဟာ မိတ္ေဆြ ဥပါသကာ (၅၀၀)တို႔ႏွင့္မွ်ေသာ ကုသိုလ္ဆႏၵရွိသည္ အတြက္ေၾကာင့္ အာရာမ္

ဥယ်ာဥ္ စိုက္ပ်ဳိးျခင္း, တံတားတည္ေဆာက္ျခင္း, စႀကႍလမ္းမ်ားေဆာက္လုပ္ျခင္း စတဲ့ ေကာင္းမႈ

ကုသိုလ္ေတြကို အတူျပဳလုပ္ၾကပါတယ္။ သံဃာေတာ္အတြက္ ေက်ာင္းတိုက္တစ္ခုလည္း တည္ေဆာက္ၿပီး

ေတာ့ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ၾကတယ္။ ထိုေက်ာင္းတိုက္သို႔ မိတ္ေဆြတစ္စုတို႔ ႀကိဳးၾကားႀကိဳးၾကား

သြားခဲ့ၾကပါတယ္။ ထုိဥပါသကာတို႔ရဲ႕ အိမ္ရွင္မေတြကလည္း အခ်င္းခ်င္း အညီအၫြတ္ ပန္း,

န႔ံသာ, နံ႔သာေပ်ာင္း စသည္တို႔ကို လက္စြဲကာ ရံခါရံခါ ေက်ာင္းေတာ္သို႔ သြားၾကပါတယ္။ သို႔ေသာ္

ဒီလို ေက်ာင္းေတာ္သို႔ သြားတဲ့အခါ လမ္းခုလတ္မွာရွိတဲ့ အာရာမ္ဥယ်ာဥ္ သဘင္စတဲ့ အပန္းေျဖ

ရိပ္သာေတြမွာ ေခတၱခဏ အပန္းေျဖၿပီးေတာ့မွ ေက်ာင္းတိုက္သို႔ ဆက္လက္ သြားၾကပါတယ္။

သို႔ေသာ္ ျပႆနာတစ္ခု ျဖစ္လာပံုကေတာ့ ဒီလိုပါ။ ဒီအမ်ဳိးသမီးေတြဟာ သီလကို ႐ိုေသစြာ

ေစာင့္ထိန္းေနၾကတဲ့ အမ်ဳိးသမီးေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ သူတို႔ ေခတၱအပန္းေျဖရာျဖစ္တဲ့ အပန္းေျဖ

ရိပ္သာေတြမွာ ေသေသာက္ၾကဴးေတြက ရွိေနၾကပါတယ္။ ဒီအမ်ဳိးသမီးေတြရဲ႕ ဥပဓိသမၸတၱိႏွင့္

တင့္တယ္စံပယ္ပံုကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ဒီအမ်ဳိးသမီးေတြအေပၚမွာ တြယ္တာမက္ေမာလာၾကတယ္။

ဒီလိုတြယ္တာမက္ေမာတဲ့အတြက္ သူတို႔အခ်င္းခ်င္း ေလာင္းကစားတစ္ခု ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကတယ္ --- " ဒီ

အမ်ဳိးသမီးေတြထဲက အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ေယာက္ကို ဖ်က္ဆီးႏိုင္တဲ့လူကို အသျပာတစ္ေထာင္

ေပးမယ္" လို႔ ဒီလိုေလာင္းကစား ျပဳလုပ္ၾကတယ္။ အဲဒီေသေသာက္ၾကဴးေတြထဲက တစ္ေယာက္က

သူ ရေအာင္ဖ်က္ဆီးမယ္လို႔ ေျပာဆိုၿပီးေတာ့ ေစာင္းသီခ်င္းႏွင့္ စတင္ကာ အဲဒီအမ်ဳိးသမီးေတြကို

ျမဴႇဆြယ္ပါတယ။္ 

ကာမဂုုဏ္ႏွင့္ စပ္တဲ့သီခ်င္းေတြကို ခ်ဳၿိမိန္တဲ့ အသံတို႔ျဖင့္ သီဆိုကာ ခ်ဳၿိမိန္တဲ့ေစာငး္သံ

ျဖင့္ ျမႇဴဆြယ္ပါမ်ားလာတဲ့အခါ ထိုေစာင္းသမားက အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးကို ဖ်က္ဆီးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

ဒီအမ်ဳိးသမီးေတြဟာ သီလကို စင္စင္ၾကယ္ၾကယ္ ေစာင့္ထိန္းေနတဲ့ အမ်ဳိးသမီးေတြ ျဖစ္ၾကပါ

တယ္။ ေက်ာင္းကန္ဘုရားေတြ ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းေနတဲ့ အေလာဘသမားေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။

သို႔ေသာ္ သူတို႔ရဲ႕ အားေပ်ာ့ေနတဲ့ အေလာဘက အားေကာင္းေမာင္းသန္ေနတဲ့ ကာမဂုဏ္၌

တြယ္တာမက္ေမာမႈဆိုတဲ့ ေလာဘတရားကို အႏိုင္မယူႏိုင္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီကာေမသုကို မလြန္က်ဴးခင္

ဒီေစာင္းသမားနဲ႔ အက်ိဳးမရွိၿပိန္ဖ်င္းတဲ့ သမၹပၸလာပစကားကို ေျပာၾကဆိုၾကတာလည္း မုသားရဲ႕အကုသိုလ္တရား

ေတြပါဘဲ။  ဒါတြင္မကေသးဘူး၊ ေနာက္ထပ္ အကုသိုလ္အျပစ္တစ္ခု ရွိေနျပန္ေသးတယ္။

ေလာင္းကစားမႈမွာ ႐ံႈးသြားၾကတဲ့ ေသေသာက္ၾကဴးေတြက ႏိုင္တဲ့ေသေသာက္ၾကဴး ေစာင္း

သမားကို အသျပာတစ္ေထာင္ ေပးလိုက္ရတဲ့အတြက္ မေက်နပ္ၾကဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ အဖ်က္ဆီးခံရတဲ့

အမ်ဳိးသမီးရဲ႕ အိမ္ရွင္ေယာက္်ားကို သြားေရာက္ကာ တိုင္ၾကျပန္တယ္။ ထိုအမ်ဳိးသားက သူ႕ရဲ႕

အမ်ဳိးသမီးကို စစ္ေဆးေမးျမန္းလိုက္တဲ့အခါ ဒီအမ်ဳိးသမီးက ဘာေျပာသလဲ?--- " ကြၽန္မဟာ ---

ဒီလိုလုပ္ငန္းရပ္မ်ဳိးကို သိေတာင္မသိခဲ့ပါဘူး" လို႔ ပယ္ရွားလိုက္တဲ့အခါ ေယာက္်ားလုပ္သူက မယံု

ၾကည္တဲ့အတြက္ အနီးအနားမွာ ရပ္တည္ေနတဲ့ ေခြးကို လက္ညိႇဳးထိုးျပၿပီးေတာ့ က်ိန္စာဆိုျပန္တယ္။

ဘယ္လိုဆိုသလဲ? --- " အကယ္၍ ကြၽန္မဟာ ဒီလိုယုတ္မာတဲ့အမႈကို ျပဳခဲ့မိတယ္ဆိုလွ်င္ ဒီနားရြက္

ျပတ္ေနတဲ့ ေခြးနက္ႀကီးဟာ ျဖစ္ေလရာဘ၀မွာ ကြၽန္မကို ခဲစားႏိုင္ပါေစ"လို႔ ဒီလို သူက က်ိန္စာဆို

လိုက္တယ္။ အေဖာ္ျဖစ္ၾကတဲ့ အမ်ဳိးသမီး (၅၀၀)တို႔ကလည္း ဒီအမ်ဳိးသမီးဟာ ကာေမသုမိစၦာစာရ

ဆိုတဲ့ ယုတ္မာတဲ့လုပ္ငန္းရပ္ကို လြန္က်ဴးခဲ့သူ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သိပါလ်က္ " ဒီအမ်ဳိးသမီးဟာ

ဒီလိုယုတ္မာတဲ့ အမႈကို ျပဳလုပ္လြန္က်ဴးသလား, မလြန္က်ဴးဘူးလား" လို႔ ဒီလိုေမးလိုက္တဲ့အခါ

သူတို႔တစ္ေတြက ဘာျပန္ေျပာၾကသလဲ? " ကြၽန္မတို႔ဟာ ဒီလိုယုတ္မာတဲ့အမႈကို မသိၾကပါဘူး" လို႔

ဒီလိုမုသားစကား ေျပာၿပီးေတာ့ သူတို႔တစ္ေတြကလည္း က်ိန္စာဆိုၾကျပန္တယ္။ 

ဘယ္လို ဆိုၾကသလဲ? --- " အကယ္၍ ကြၽန္မတို႔တစ္ေတြဟာ ဒီလိုျပစ္မႈကို လြန္က်ဴးတာကို သိၾကတယ္ဆိုလွ်င္

ဘ၀တိုင္း ဘ၀တိုင္းမွာ ဒီအမ်ဳိးသမီးရဲ႕ ကြၽန္မေတြ ျဖစ္ၾကရပါေစ" လို႔ ဒီလိုက်ိန္စာဆိုၾကတယ္။

ဒီအခ်က္ေတြကေတာ့ ဒီအမ်ဳိးသမီးတစ္စုတို႔ ဆည္းပူးစုေဆာင္းခဲ့ၾကတဲ့ ကုသိုလ္ေတြႏွင့္

အကုသိုလ္ေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ကုသိုလ္တရားေတြမွာ အေလာဘ, အေဒါသ, အေမာဟဆိုတဲ့

အေကာင္းဓာတ္ေတြက ဦးေဆာင္ေနၾကေပမဲ့လို႔ နည္းနည္းေတာ့ အားေပ်ာ့ေနပါတယ္။ ဒီလို အား

ေပ်ာ့တဲ့အတြက္ ေလာဘ, ေဒါသ, ေမာဟဆိုတဲ့ မေကာင္းဓာတ္ေတြက အားေကာင္းလာခဲ့ၾကတယ္။

ကာေမသုမိစၦာစာရအမႈကို မလြန္က်ဴးရ မေနႏိုင္ျဖစ္လာတယ္။ ဒါကေတာ့ ေလာဘရဲ႕ စြမ္းအားပဲ။

ဒီအျပစ္ကိုလည္း လိမ္လည္ကာ ဖံုးလႊမ္းၾကျပန္တယ္။ ဒါလည္း ေလာဘတစ္မ်ဳိး ျပဓာန္းလ်က္ ရွိေနပါတယ္။ ဒီလိုျပစ္မႈကို လြန္က်ဴးခဲ့တဲ့ အမ်ဳိးသမီးဟာ မိမိရဲ႕ ျပစ္မႈကို အမွတ္ရတိုင္း ေနာင္တတစ္ဖန္ပူပန္မႈဆိုတဲ့ စိတ္ႏွလံုးမသာယာမႈ ေဒါသျပဓာန္းေနတဲ့ေဒါမနႆေ၀ဒနာကႏွလံုးအိမ္အတြင္းမွာေလာင္ၿမိဳက္ေနတဲ့အတြက္ တျဖည္းျဖည္း အသားအေရေတြ ေျခာက္ေသြ႕လာခဲ့တယ္။ ဒီစိတ္မခ်မ္း

သာမႈ အကုသိုလ္တရားက လႊမ္းမိုးဖိစီးခံရတဲ့အတြက္ မၾကာမီအခ်ိန္ကာလမွာပဲ ကြယ္လြန္သြား

တယ္။ အားေပ်ာ့ေနတဲ့ အေဒါသတရားက အားေကာင္းေနတဲ့ ေဒါသတရားကို တစ္နည္းေျပာရ

လွ်င္ေတာ့ ေဒါသျပဓာန္းေနတဲ့ ေဒါမနႆေ၀ဒနာကို အႏိုင္ယူဖို႔ရန္ မစြမ္းႏိုင္ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။

ကြယ္လြန္ၿပီးတဲ့အခါ မိမိလြန္က်ဴးခဲ့တဲ့ အကုသိုလ္ကံေတြရဲ႕ စြမ္းအားေၾကာင့္ ဟိမ၀ႏၲာေတာင္

အရပ္၀ယ္ အိုင္ႀကီး (၇)အိုင္တို႔တြင္ တစ္ခုအ၀င္အပါျဖစ္တဲ့ ကဏၰမု႑အိုင္အနီးအရပ္မွာ ေ၀မာနိက

ၿပိတၱာမ ျဖစ္သြားခဲ့ရပါတယ္။ သူ႕ရဲ႕ ဗိမာန္အနီးအနားမွာလည္း သူ႕ရဲ႕ အကုသိုလ္ကံႏွင့္ ေလ်ာ္ညီစြာ

ေရကန္တစ္ခု ျဖစ္ေပၚခဲ့ပါတယ္။ ၾကြင္းက်န္ၾကတဲ့ အမ်ဳိးသမီး (၅၀၀)တို႔ဟာလည္း ကြယ္လြန္သြား

ၾကတဲ့အခါ မုသားေျပာဆိုၾကကာ က်ိန္စာဆိုခဲ့ၾကတဲ့အတြက္ ထိုၿပိတၱာအမ်ဳိးသမီးရဲ႕ ကြၽန္မေတြပဲ

ျဖစ္လာၾကရတယ္။

 သို႔ေသာ္ ဒီၿပိတၱာမဟာ တစ္ခ်ိန္က လူ႕ဘ၀မွာ တစ္ဖက္က ေကာင္းမႈကုသိုလ္ေတြ

ကိုလည္း ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ခဲ့တဲ့အတြက္ ေန႔အခါမွာ နတ္စည္းစိမ္တမွ်ႀကီးမားတဲ့ ခ်မ္းသာသုခေတြကို

ခံစားရပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ညဥ့္တစ္၀က္ေလာက္ ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ မိမိ လြန္က်ဴးခဲ့တဲ့ အကုသိုလ္ကံရ

ဲ႕ စြမ္းအားက လံႈ႕ေဆာ္တိုက္တြန္းလိုက္တဲ့အတြက္ အိပ္ရာမွ ထၿပီးေတာ့ ေရကန္အနီး ကမ္းပါးသို႔

သြားခဲ့တယ္။ အဲဒီေရကန္အနားမွာ သူ႕ရဲ႕ အကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ပဲ ဆင္ေပါက္ေလာက္ရွိတဲ့ ေခြးနက္ႀကီး

တစ္ေကာင္ဟာ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့တယ္။ အဲဒီေခြးနက္ႀကီးက နားရြက္ကလည္း ျပတ္ေနတယ္။ ေၾကာက္

မက္ဖြယ္ေကာင္းလွတဲ့ အသံႏွင့္ ေဟာင္ၿပီးေတာ့ ဒီအမ်ဳိးသမီးထံကို ေျပးလာတယ္။ ထက္ျမက္တဲ့

အစြယ္ ထက္ျမက္တဲ့ ေျခသည္း လက္သည္း ႀကီးမားတဲ့လွ်ာေတြကို ထုတ္ၿပီးေတာ့ ဒီအမ်ဳိးသမီးကို

အတင္း၀င္ကိုက္ေတာ့တယ္။ ေျမေပၚမွာ လဲက်ေစတယ္။ အလြန္ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ျခင္းျဖင့္ အႏိွပ္

စက္ခံေနရသလို ဒီအမ်ဳိးသမီးကို အ႐ိုးမွ်သာ ၾကြင္းက်န္တဲ့အထိ ခဲစားေလေတာ့တယ္။ စားၿပီးတာႏွင့္

အ႐ိုးေတြကို ေရကန္ထဲကို ပစ္ခ်လိုက္တယ္။ အဲဒီလို ပစ္ခ်ၿပီးတာႏွင့္ ဒီေခြးႀကီးဟာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့တယ္။ ဒီေခြးဟာ တကယ့္ေခြးအစစ္ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဒီအမ်ဳိးသမီးရဲ႕ လြန္က်ဴးခဲ့တဲ့ အကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အကုသိုလ္ကံက ဖန္တီးေပးလိုက္တဲ့ ေခြးသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိေခြးႀကီးကအ႐ိုးေတြကို ေရကန္ထဲ ပစ္ခ်ၿပီးေတာ့ ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ဒီအမ်ဳိးသမီးဟာပင္ကိုပကတိ ေ၀မာနိကၿပိတၱာမအသြင္သို႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိသြားပါတယ္။ ဒါလည္း မိမိလြန္က်ဴးခဲ့တဲ့အကုသိုလ္အရွိန္အ၀ါေတြက မကုန္ေသးတဲ့အတြက္ ေနာက္ထပ္ ၀ဋ္ေၾကြးေတြ ခံရဖို႔ရန္ မိမိ လြန္က်ဴးခဲ့တဲ့ အကုသိုလ္ကံက ထပ္မံကာ ဖန္တီးေပးလိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီၿပိတၱာမကေတာ့ " ေန႔စံ, ညခံ "ဆိုတဲ့ ေ၀မာနကိ ၿပိတၱာမ်ဳးိ ျဖစ္ပါတယ။္ ပကတိျပိတၱာအသြင္ကို ရရွိျပီးတဲ့အခါ အိပ္ယာထဲသို႔ 

သြားေရာက္ကာ တစ္ဖန္ အိပ္စက္ျပန္တယ္။ ဒီလို သုခ ဒုကၡေတြကို ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ခံေနရ

သလဲ? ႏွစ္ ရာေပါင္းမ်ားစြာ ခံေနရပါတယ္။ အေဖာ္ျဖစ္ၾကတဲ့ အမ်ဳိးသမီး (၅၀၀)တို႔ကေတာ့

သူ႕ရဲ႕ ကြၽန္မေတြျဖစ္ကာ ဆင္းရဲဒုကၡကို ခံစားေနၾကရပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ဒီလို သူ႕သားမယားကို ဖ်က္ဆီးေနတဲ့ ေယာက္်ားယုတ္ေတြကေကာ အျပစ္မရွိေတာ့

ဘူးလားလို႔ေတာ့ ေမးစရာရွိပါတယ္။ အျပစ္ရွိပါတယ္။ ဒီမေကာင္းမႈ အကုသိုလ္ကံေတြဟာလည္း

ေသသည္၏ အျခားမဲ့၌ ငရဲသို႔ေရာက္ေအာင္ ပို႔ေဆာင္ေပးႏိုင္ပါတယ္။ ၿပိတၱာဘံုဘ၀သို႔ ေရာက္ေအာင္

တိရစၦာန္ဘံုဘ၀သို႔ ေရာက္ေအာင္လည္း ပို႔ေဆာင္ေပးႏိုင္ပါတယ္။ ဟို --- အဂၤုတိၱဳရ္ပါဠိေတာ္

အ႒ကနိပါတ္ ဒုစၥရိတ၀ိပါကသုတၱန္၄၂၉မွာ ဘုရားရွင္က ေဟာၾကားထားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ဒီေနရာ

မွာေတာ့ ကဏၰမု႑ၿပိတၱာအမ်ဳိးသမီးကဲ့သို႔ ၿပိတၱာဘံုဘ၀ေရာက္ရွိသြားတဲ့ ေယာက်္ား ၿပိတၱာတစ္ဦးကို စတုတၳ

ပါရာဇိကသိကၡာပုဒ္၄၃၀မွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

အဲဒီ ၿပိတၱာဟာ လူ႕ဘ၀တုန္းက သူ႕သားမယားေတြကို ဖ်က္ဆီးခဲ့ဖူးတဲ့ မစင္ဘင္ပုပ္နဲ႔တူတဲ့

သူ႕သားမယားေတြရဲ႕ အေတြ႕ေဖာ႒ဗၺာ႐ံု ခ်မ္းသာသုခကို မက္ေမာတဲ့စိတ္ဓာတ္ျဖင့္ ကာမဂုဏ္ခ်မ္း

သာကို ေမြ႕ေလ်ာ္ေပ်ာ္ပိုက္ခဲ့တဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမေကာင္းမႈ အကုသိုလ္ကံႏွင့္ တူညီစြာ မစင္ဘင္ပုပ္

အေတြ႕အထိလို႔ဆိုတဲ့ ဆင္းရဲဒုကၡကို ခံစားဖို႔ရန္အတြက္ မစင္တြင္းထဲမွာ နစ္ျမဳပ္ေနရတဲ့ ၿပိတၱာတစ္ဦး

ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။သူ႕ရဲ႕ အေလာဘက အားေကာင္းေမာင္းသန္ေနတဲ့ ကာမဂုဏ္၌ မတရားေသာ နည္းလမ္းျဖင့္

ေမြ႕ေလ်ာ္ေပ်ာ္ပိုက္ျခင္းဆိုတဲ့ ေလာဘတရားကို အႏိုင္ယူဖို႔ရန္ မစြမ္းႏိုင္ခဲ့တဲ့အတြက္ ဒီလိုေလာဘ

ဦးေဆာင္ေနတဲ့ အကုသိုလ္တရားရဲ႕ စြမ္းအားကို ခံစားေနရျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

(၄၂၇ မဃေဒ၀၊စာပုိဒ္၊၂၈၉။ ေပတ ။ ႒ ၊၁၄၀ )

" ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္ "

Bhikkhu's Dhamma

https://www.facebook.com/Bhikkhu.BuddhaDhamma/

http://bhikkhudhamma.blogspot.com/