စာဖတ္ဝါသနာပါတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ လွည္းတန္းက IT လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ထိုင္ၾကရင္း သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ လက္ထဲ စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုင္လာတာေတြ႔တယ္။ ျပပါဦး အဲစာအုပ္ ဆိုေတာ့ ...
ေဇာ္ဝင္းကိုရဲ႕ ဦးေအာင္လွကို လႊတ္ေပးပါ စာအုပ္ျဖစ္ေနတယ္။ အမွန္ေျပာရရင္ ေဇာ္ဝင္းကို,ကို က်ေနာ္ မသိဘူး။ သာမန္ စာေရးဆရာေပါက္စလို႔ပဲ မွတ္ေနမိတာ။ သူငယ္ခ်င္းက “ဦးညီ ... အဲစာအုပ္ အရမ္းေကာင္းတယ္ ဖတ္ၾကည့္၊ ဖတ္လို႔ၿပီးရင္ ပီဒီအက္လုပ္၊ ဦးညီကို ေပးခဲ့မယ္” ဆိုၿပီး က်ေနာ့္လက္ထဲ ထည့္ထားခဲ့တာ။
စာအုပ္ကို ဖတ္ၾကည့္တယ္။ ပထမဆံုး ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္နဲ႔တင္ ျဖံဳသြားတယ္။ နည္းနည္းေနာေနာ ပေဂးႀကီးပါလားေပါ့။ တစ္အုပ္လံုးမွာပါတဲ့ ေဆာင္းပါးေတြက အေတြးစူးစူး အေရးစူးစူးနဲ႔ စူးရွသြက္လက္တယ္။
တကယ္ေတာ့ ဆရာေဇာ္ဝင္းကို ဆိုတာ ... စိတ္မလာရင္ စာမေရးတဲ့ဆရာ၊ စိတ္လာမွ စာထေရးတဲ့ ဆရာ။ တစ္ႏွစ္ေနလို႔လဲ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ေရးခ်င္မွ ေရးတတ္တယ္။ အဂၤလိပ္စာမွာ အလြန္ထက္ျမက္တယ္၊ အေတြးေတြ စူးရွထက္ျမက္လြန္းတဲ့အတြက္ ဆရာႀကီး ျမသန္းတင့္တို႔၊ ဆရာႀကီး လူထုစိန္ဝင္းတို႔က ခ်ီးက်ဴးရတယ္။ ဆရာႀကီး ျမသန္းတင့္တို႔နဲ႔ တစ္ကၽြန္းမွာ ၃ ႏွစ္ အတူတူေနခဲ့ဖူးတယ္။ ဒီေလာက္ဆို ဆရာေဇာ္ဝင္းကိုဆိုတာ ဘယ္လိုလူလဲဆိုတာ ရိပ္မိတန္သေလာက္ ရိပ္မိေလာက္ပါၿပီ။ ဆက္လက္ၿပီး စာအုပ္ေလးကို ဖတ္ၿပီး ဆရာေဇာ္ဝင္းကို, ကို ထိေတြ႔ၾကပါဦး ခင္ဗ်ာ။
====
0 comments:
Post a Comment